ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ*
Στις 19 Δεκεμβρίου 2014, η Πλατφόρμα ενάντια στις πολιτικές λιτότητας, διαμαρτυρόταν έξω από τη Βουλή. Προηγήθηκε εκδήλωση σε κλειστό θέατρο. Στην πλατφόρμα συμμετέχουν 20 και πλέον Οργανώσεις. Μεταξύ αυτών και η Οργάνωση των μαθητών. Εκείνη τη μέρα οι μαθητές κατήλθαν σε 2ωρη αποχή από τα μαθήματά τους, διαμαρτυρόμενοι και για τις πολιτικές λιτότητας στην παιδεία. Ως γνωστό, όταν πραγματοποιούνται εκδηλώσεις με απόφαση της ΠΣΕΜ, του συλλογικού οργάνου των μαθητών, δεν καταχωρούνται απουσίες στους μαθητές, κάτι το οποίο είναι και κατοχυρωμένο νομικά. Ο κ. Υπουργός όμως καταφεύγει στη Νομική Υπηρεσία, να πάρει γνωμάτευση, «αν η αποχή είναι δραστηριότητα», για να τους βάλει απουσία αδικαιολόγητη.
Κύριε Υπουργέ, η νεανική και η εφηβική ηλικία δεν είναι μόνο προετοιμασία για το αύριο, για την ωριμότητα, αλλά και μια φάση της ζωής του ανθρώπου με την αυτονομία των αναγκών και των δυνατοτήτων της. Απ’ αυτές τις αρχές, που διέπουν τη ζωή των νέων, προκύπτει η ανάγκη και η απαίτηση να εκφραστεί η νεανική ψυχή με την πράξη, με το λόγο, με το κοινωνικό γίγνεσθαι. Έτσι, μέσα από τις δημοκρατικές διαδικασίες του Μαθητικού Συνδικαλισμού μπορούν οι μαθητές να προϊδεαστούν γόνιμα και να προετοιμαστούν για μια αρμονική ένταξη στο κοινωνικό σύνολο.
Ο εθισμός σε πρωτοβουλίες, η ανάληψη ευθυνών, ο έλεγχος των σφαλμάτων, η μεταφορά - συνοπτικά - της θεωρίας σε πράξη, συντελούν στην ωριμότητα και την αυτοπειθαρχία, καλλιεργούν το ομαδικό (δηλαδή το κοινωνικό) πνεύμα και προάγουν το σεβασμό και την εκτίμηση των άλλων και προδιαθέτουν το μαθητή να βιώσει αβίαστα τη σημασία της αξιοκρατίας.
Η ενέργειά σας κ. Υπουργέ αντιστρατεύεται όλα τα πιο πάνω. Γιατί απλούστατα επιχειρείτε να βγάλετε την ίδια τη ζωή έξω από το σχολείο. Και η απουσία του Μαθητικού Συνδικαλισμού από το σχολείο αυτό σημαίνει σε τελευταία ανάλυση. Αυτό όμως είναι αναντίρρητα αναχρονιστικό και απαράδεκτο. Και, επειδή κάποιοι, δεν έχουν το κουράγιο να το διακηρύξουν άμεσα, καταφεύγουν στη μέθοδο της παραπλάνησης. Έτσι:
- Καθιερώνουμε το θεσμό των Μαθητικών Συμβουλίων
- Τηρούμε δηλαδή το πρόσχημα, ότι σας ακούμε, σας λαμβάνουμε υπόψη αλλά:
Καταργούμε – έμμεσα – το Μαθητικό Συνδικαλισμό. Δηλαδή απονευρώνουμε ένα θεσμό, χωρίς να δηλώνουμε ότι δεν τον υιοθετούμε.
Και ας υποθέσουμε ότι σας «δικαιώνει» η Νομική Υπηρεσία. Τι θα πράξετε κ. Υπουργέ; Θα κυνηγήσετε τους μαθητές; Θα τους βάλετε 2 περιόδους απουσία; Θα ζητήσετε – ίσως – να τιμωρηθούν κιόλας; Ποιους ενόχλησε η αποχή των μαθητών τη μέρα της κινητοποίησης του συνδικαλιστικού κινήματος; Οι μαθητές βγήκαν στους δρόμους το απόγευμα της ίδιας μέρας διαμαρτυρόμενοι κι αυτοί. Κρίμα! Έπρεπε να τους συγχαρείτε. Λίγη μεγαλοψυχία χρειαζόταν από μέρους σας. Αντίθετα, τους κυνηγήσατε. Οι μαθητές όμως έδειξαν και ωριμότητα και ανωτερότητα. Και τη μέρα της αποχής, που είναι κι’ αυτή μιας μορφής δραστηριότητα, αλλά και στη συμμετοχή τους στην Πλατφόρμα και στις κινητοποιήσεις, δίπλα από τους καθηγητές τους, τους γονείς τους, τους φοιτητές και τις άλλες Οργανώσεις των εργαζομένων. Αυτά όλα διδάσκουμε στα παιδιά, κ. Υπουργέ, και πώς θα μάθουν να τα μετουσιώνουν σε πράξη. Πώς οι θεωρητικές διδασκαλίες θα οδηγήσουν στην κοινωνικοποίηση, ναι και στη πολιτικοποίηση, στον σκεπτόμενο, κριτικό πολίτη του αύριο. Η πολιτεία δεν έχει να χάσει από το πολιτικοποιημένο άτομο. Κινδυνεύει όμως από τον αδιάφορο, τον απολιτικοποίητο, τον αποπροσανατολισμένο. Και οι συνειρμοί μας πάνε αβίαστα πολύ πίσω. Σε δυο άλλους μαθητές που απείχαν. Τον Πετράκη Γιάλλουρο (απείχε στις 7 Φεβρουαρίου 1956) και στον Ευαγόρα Παλληκαρίδη (απείχε στις 14 Μαρτίου 1957). Μάλιστα την επομένη μέρα της καταδίκης του Παλληκαρίδη, οι μαθητές του Γυμνασίου Πάφου απείχαν από τα μαθήματά τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας και έστειλαν τηλεγράφημα στο Χάρτιγκ με το οποίο ζητούσαν ν’ απονεμηθεί χάρη στον Ευαγόρα. Φαίνεται, όμως, κ. Υπουργέ, ότι οι αποικιοκρατικές νοοτροπίες δεν εξέλειπαν από τον τόπο μας, καλά κρατούν.
Πιστεύω ότι, μέσα από το Μαθητικό Συνδικαλισμό ασκείται ουσιαστική πολιτική αγωγή, καλλιεργούνται όλες οι δεξιότητες των μαθητών, θεμελιώνεται η έφεση για γνώση και δράση κοινωνική και καλλιεργείται, έργω, το αίσθημα ευθύνης.
Πραγματώνεται επομένως, ουσιαστικά η κοινωνικοποίηση του ανθρώπου. Πολλές φορές φυσικά οι διαδικασίες αποφάσεων των Οργάνων των μαθητών εποπτεύονται (= ελέγχονται) κυρίως από τη Διεύθυνση του Σχολείου, ενώ τα Μαθητικά Συμβούλια αποψιλώνονται από τις δραστηριότητες αυτές που θα σήμαιναν τη σύνδεση των μαθητών με προβληματισμούς πέρα από τα στενά πλαίσια του σχολείου. Έτσι υπάρχει και ο κίνδυνος, τα όσα γράφονται στους νόμους και τους κανονισμούς για «τη συμμετοχή του μαθητή στην μαθητική κοινότητα που τον προετοιμάζει και τον διαπαιδαγωγεί για την απρόσκοπτη ένταξη του σε μια ελεύθερη και δημοκρατική κοινωνία μετά την αποφοίτηση του από το σχολείο» να διαψεύδονται μέσα από τις ίδιες τις διαδικασίες που ακολουθούνται ή μεθοδεύονται.
Άρα, κ. Υπουργέ, όσο ο Μαθητικός Συνδικαλισμός θα παραγκωνίζεται και θα περιφρονείται και οι ουσιαστικές δικαιοδοσίες και πρωτοβουλίες θα αφαιρούνται από τους μαθητές – εν ονόματι ποικιλώνυμων δήθεν κινδύνων εκτροπής από τα καθιερωμένα – τα Μαθητικά Συμβούλια δεν θα μπορέσουν ποτέ ν’ ανταποκριθούν στο ρόλο για τον οποίο έχουν συσταθεί.
Αν θέλουμε, αλήθεια, να καλλιεργήσουμε στο μαθητή, κοινωνική συνείδηση και αρετές, που θα τον κάνουν ολοκληρωμένη προσωπικότητα, είναι απαραίτητο να προστατεύσουμε τον Μαθητικό Συνδικαλισμό. Σε όλα τα θέματα που αφορούν το μέλλον τους πρέπει να έχουν το δικαίωμα γνώμης και οι μαθητές. Έχουν και το αναφαίρετο δικαίωμα της αντίδρασης, ή όπως αλλιώς πασχίζει να το ονοματίσει ο Υπουργός και με νομικίστικα τερτίπια να τους φιμώσει.
*Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου