«…Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.
… Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.»
«Καιόμενος», Τάκης Σινόπουλος
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ*
Διαβάζοντας τους στίχους του Τάκη Σινόπουλου, άρχισα να σκέφτομαι την πολιτική κατάσταση εκείνης της εποχής. Ο ποιητής μιλούσε για οποιαδήποτε χώρα όπου ήταν «σκοτεινά και δύσκολα», αν και στην πραγματικότητα αναφερόταν στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, όπου επικρατούσαν πολύ δύσκολες καταστάσεις για τους πολίτες. Μεταφέροντας τη σκέψη μου στο παρόν, αναλογίστηκα το πόσο δύσκολες είναι οι σημερινές καταστάσεις και αν είναι ισάξιες που να δικαιολογούν παρόμοιες αντιδράσεις…
Ο σκοταδισμός που επιβάλλουν τα ΜΜΕ – είναι άλλωστε γνωστή σε όλους μας η υπόθεση «της λίστας Λαγκάρντ»-, η οικονομική κατάσταση που κάνει τους ανθρώπους να αναλογίζονται πρωτίστως τον τρόπο επιβίωσης της οικογένειάς τους και ο ωχαδερφισμός που μας διακατέχει μέχρι να φτάσει η καταστροφή και στο δικό μας σπίτι, με κάνουν να είμαι απαισιόδοξος για το μέλλον το δικό μου και των παιδιών μου.
Όμως, περισσότερο απαισιόδοξο με κάνει η στάση αδράνειας και απραξίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Βλέπουν τη λαίλαπα να καταφτάνει έτοιμη να καταπιεί τα εργασιακά δικαιώματα, αξιωματούχους να επιβάλλουν φόρους και αποκοπές και οι συνδικαλιστές να «παίζουν» το ρόλο του πυροσβέστη, χωρίς αντλία νερού!
Τι μπορούν να κάνουν; Φυσικά και όχι «τον καιόμενο», αλλά και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να έχουν το ρόλο «του πλήθους». Οφείλουν να είναι μπροστάρηδες αγώνων διασφάλισης των εργασιακών δικαιωμάτων –που με αγώνες και αίμα αποκτήθηκαν-, σημαιοφόροι εκδηλώσεων διαμαρτυρίας πριν καταργηθούν θεσμοί όπως η ΑΤΑ ή ο 13ος ή το οκτάωρο. Μήπως περιμένουν πρώτα να αφαιρεθούν όλα τα εργασιακά μας δικαιώματα και μετά να αντιδράσουν; Καλό θα ήταν να παρακολουθήσουν και καμιά παράσταση θεάτρου σκιών, γιατί έτσι θα μάθουν ότι ο Καραγκιόζης χτυπούσε τα παιδιά του πριν σπάσουν τη στάμνα…
*Φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου