«Αυτοί που αποτελούνε τον Εθνικό Κορμό»

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ*

Κοστουμάτοι, γυρολόγοι και κάθε λογής περίεργοι πολιτικάντηδες, αίφνης με άποψη επί παντός επιστητού, κατέκλυσαν τα διάφορα Υπουργεία.  Με κατασκότεινες διαδικασίες και αφού πρώτα καθάρισαν το τοπίο με προγραφές και πογκρόμ που θυμίζουν όχι μόνο άλλες εποχές αλλά και καθεστώτα, που τοποθετούνται απέναντι από τα δημοκρατικά, επέβαλαν τον πλήρη έλεγχο «αι ημέτεραι δυνάμεις».

Ένα απ’ αυτά τα Υπουργεία είναι και αυτό της Παιδείας Και του Πολιτισμού!!  Πριν ακόμα τελειώσει η σχολική χρονιά άρπαξαν από τα σχολεία διάφορους ημέτερους, τους βάφτισαν αποσπασμένους, τους μοίρασαν καθήκοντα, τους έδωσαν γραφεία, άλλους έμπασαν στο γραφείο του Υπουργού και άλλους απ’ έξω και άλλους κουβάλησαν από άλλα Υπουργεία και υπηρεσίες.  Αυτοί, οι τελευταίοι, βρίσκονται πολύ έξω απ’ τα νερά τους.  Ξεχωρίζουν με την πρώτη ματιά.  Κυκλοφορούν πάνω – κάτω, δεξιά – αριστερά χωρίς πρόδηλο σκοπό.  Απλά κυκλοφορούν για να δικαιολογήσουν την παρουσία τους.  Εξάλλου, πρώτα έγιναν οι αποσπάσεις και μετά αναζητούν το έργο που θα επιτελούν.  Πριν καν εξεταστούν οι αιτήσεις των εκπαιδευτικών για απόσπαση.  Αιτήσεις τις οποίες αρνείται το Υπουργείο να τις δώσει στις εκπαιδευτικές οργανώσεις.  Γιατί άραγε;  Και γιατί αρκετοί αποσπάσθηκαν ενώ είναι μεταθέσιμοι;  Ποιοι συνάδελφοι τους θα την πληρώσουν άραγε;

Έστειλαν ακόμα και στο Προεδρικό εκπαιδευτικό, κι’ αυτόν πριν κλείσουν τα σχολεία, για να διορθώνει, είπαν, πρακτικά των συνεδριάσεων.  Κλίμακα Α11 γι’ αυτή την δουλειά;

Ένας γραφέας Α2 κλίμακα δεν αρκούσε;  Οι εκπαιδευτικοί είναι για τα σχολεία.  Για τις τάξεις διδασκαλίας.  Ψιλά γράμματα…… Δεν μπορεί να τα διαβάσει η Γενική Ελέγκτρια.

Μπορεί φυσικά να ισχυριστεί κάποιος ότι, αυτά συνέβαιναν επί όλων των Κυβερνήσεων.  Ή ακόμα ότι «τα ίδια έκαναν και οι αριστεροί».  Πολύ πιασάδικο τελευταία.  Ατεκμηρίωτα, αλλά το λένε.  Εξάλλου ο Γκαίνπελς έλεγε ότι αν πεις χίλια ψέματα στο τέλος τα πιο πολλά θα γίνουν πιστευτά.  Οι αριθμοί όμως είναι εδώ.  Στις τελευταίες δυο διακυβερνήσεις (Τ. Παπαδόπουλου – Δ. Χριστόφια) το ποσοστό των αποσπασμένων στο Υπουργείο Παιδείας που πρόσκειντο στην Αριστερά κυμαινόταν από 10% - 12%.  Οι υπόλοιποι ανήκαν στα άλλα κόμματα ή δεν ήταν κατ’ ανάγκη τοποθετημένοι κομματικά.  Ήταν άνθρωποι που έκαναν καλά τη δουλειά τους και είχε ένα συγκεκριμένο σκοπό η απόσπασή τους.  Υπήρχε και η ποικιλομορφία και η ποικιλοχρωμία.  Τώρα τα πράγματα ξεκαθαρίζουν.  Το ποσοστό των αριστερών στο Υπουργείο Παιδείας αγγίζει τον μηδενικό συντελεστή.  Στο γραφείο των δυο προηγούμενων Υπουργών Παιδείας ο ένας εκ των συμβούλων του Υπουργού ανήκε στο συγκυβερνών σήμερα ΔΗ.ΚΟ.  Όπως και το υπόλοιπο σχεδόν 80% - 90% των αποσπασμένων ανήκε στον ΔΗ.ΣΥ, ΔΗ.ΚΟ, ΕΔΕΚ και αλλού.  Η αλήθεια είναι ότι έδιωξαν και δικούς τους.  Έφεραν πιο δικούς τους.  Της δικής τους προσωπικής ατζέντας που θα καθορίσει και τη δική τους προσωπική - πολιτική – κομματική πλατφόρμα.  Στόχος ο έλεγχος του Υπουργείου. 

Και όσο πιο ψηλά γίνεται η απόσπαση, τόσο πιο καλά.  Αρκεί και ένας φίλος, ένας συγγενής, ένας κουμπάρος, ας μην είναι και μόνιμος εκπαιδευτικός, για να ελέγχει, να διατάζει, να τοποθετεί, να μετακινεί και να υποδείχνει στον κάθε τεχνοκράτη τα νέα του καθήκοντα και την προσήλωσή του στον κομματικό κομισσάριο.

Το πρώτο βήμα έγινε: Όλα μπλε!!  Το δεύτερο έπεται και είναι το μαύρο.  Είναι όλοι αυτοί που αποτελούνε τον Εθνικό Κορμό.

Αλήθεια, γνωρίζει κανείς τις θέσεις αυτής της κυβέρνησης, για την παιδεία; Και τον πολιτισμό; 

Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, μέρες του 2013 μ.Χ

*Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών