«Αλλαγή» και Νέα Κίνηση ή «Νέα Κίνηση» και «Αλλαγη»; (σαν δυο σταγόνες coca – cola)

Την τριετία που μας πέρασε στην ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ βρισκόταν η ΑΛΛΑΓΗ (πρόσκειται στον ΔΗΣΥ) και η Νέα Κίνηση (πρόσκειται στην ΕΔΕΚ).  Η κάθε μια παράταξη με τη δική της Ιστορία στο Εκπαιδευτικό Συνδικαλιστικό Κίνημα.  Πίστευα πάντα πως οι διαφορές των δυο είναι μεγάλες, ότι έχουν διαφορετική φιλοσοφία για την εκπαίδευση, διαφορετική ιδεολογική προσέγγιση των προβλημάτων και ζητημάτων της εκπαίδευσης, και ότι η συνεργασία τους ήταν ευκαιριακή, έστω για τον διαμοιρασμό της εξουσίας. Η προηγούμενη τριετία, δεν θα ήταν υπερβολή, αν χαρακτηριζόταν, αν όχι η χειρότερη, από τις χειρότερες στην ιστορία της ΟΕΛΜΕΚ.  Η απαξίωση και η αποστροφή του κλάδου προς την ηγεσία του πρωτόγνωρη.   Μετρήσαμε τις μεγαλύτερες απώλειες ως κλάδος αλλά και ως χώρος της εκπαίδευσης και η ηγεσία ήταν απούσα. Αλλά και όταν προσπάθησε να ήταν παρούσα…. Καλύτερα απούσα!!!
Έγιναν πρόσφατα οι εκλογές της ΟΕΛΜΕΚ.  Ο κλάδος έστειλε τα μηνύματά του.  Κερδισμένη η Προοδευτική.  Από κάθε άποψη.  Πήρε την μεγαλύτερη αύξηση.  Και σε απόλυτους αριθμούς.  Αύξησε και τις έδρες της.  Μεγάλος ηττημένος η Νέα Κίνηση. Απώλεσε και μια έδρα. Ο κλάδος της έστειλε το μήνυμα. Το πήρε;  Φυσικά όχι.  Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, έτρεξε ξανά στην ΑΛΛΑΓΗ – άκουσον άκουσον – πριν την προλάβει η ΔΗ.ΚΙ.  Αυτό – λέει – φοβήθηκαν.  Εκείνο που δε με ξένισε τώρα ήταν το ότι τα βρήκαν, όπως ισχυρίζονται και στο πλαίσιο αρχών και θέσεων.  Με ξένισε την προηγούμενη τριετία, έλεγα μα πως, δεν είναι δυνατόν….
Και όμως, αν κάποιος κάνει μια μικρή αναδρομή και ανασκόπηση της τριετίας που πέρασε, θα διαπιστώσει ότι ουδόλως διέφεραν οι θέσεις, οι αρχές, οι προτάσεις, οι εισηγήσεις, οι συμπεριφορές, οι αντιδράσεις και οι… αδράνειες τους.  Και πιο πίσω ακόμα αν ανατρέξει κάποιος θα βρει και πάλι ομοιότητες.  Και το κυριότερο, οι περισσότερες κοινές τους θέσεις στρέφονταν κατά του κλάδου, στο σύνολό του, ή κατά των νέων συναδέλφων, κατά της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης και σπάνια κατά της εργοδοσίας.  Και όταν, κάποτε, έπρεπε, καθηκόντως, ν’ αντιδράσει κατά της εργοδοσίας το έκανε τόσο χλιαρά και ανεπαίσθητα, ούτως ώστε κανείς να μην πάρει χαμπάρι. Έβγαζαν μια χλιαρή, νερόβραστη ανακοίνωση και το βράδυ κοιμόντουσαν ήσυχοι.  Έκαναν το χρέος τους. Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι:

• Και οι δυο παρατάξεις (ΑΛΛΑΓΗ και Νέα Κίνηση) τάσσονταν ανέκαθεν υπέρ της παράτασης του ορίου αφυπηρέτησης. Άσχετα αν αυτό στρεφόταν κατά της νέας γενιάς, κατά των νέων συναδέλφων, κατά των εκτάκτων και συμβασιούχων τους οποίους οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην ανεργία. Πριν από μερικά χρόνια, αποφάσισαν (ΑΛΛΑΓΗ + ΝΕΑ ΚΙΝΗΣΗ) να το στείλουν σε δημοψήφισμα στον κλάδο.  Πίστευαν ότι η βάση των καθηγητών θα το αποδεχόταν πανηγυρικά!! Διαψεύτηκαν.  Με ποσοστό 60% ο κλάδος το απέρριψε. Τους αγνόησαν.  Μέτρησαν τα κουκιά τους και άλλαξαν την απόφαση, την βούληση του κλάδου. Έπεισαν και τα κόμματα στα οποία πρόσκεινται και το ψήφισαν στη Βουλή.  Και όταν οι κυβερνώντες βρήκαν έτοιμο το 63^ο προχώρησαν στο 65^ο.
• Όταν η χώρα μας μπήκε στην οικονομική κρίση, οι δυο παρατάξεις απέρριπταν όλες τις προτάσεις που κατατίθονταν στο Κ.Δ.Σ. της ΟΕΛΜΕΚ ή στις Συνδιασκέψεις, ιδιαίτερα από την Προοδευτική, για δυναμική αντίδραση.  Έτσι κράτησαν την Οργάνωση σε αδράνεια.  Αποκορύφωμα οι πρόσφατες κινητοποιήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, όπου και πάλι με τις ψήφους της ΑΛΛΑΓΗΣ και της Νέας Κίνησης η ΟΕΛΜΕΚ έμεινε εκτός, ως θλιβερή εξαίρεση, ενώ η αντίστοιχη των δασκάλων (ΠΟΕΔ) ήταν εκεί μαζί με τις υπόλοιπες οργανώσεις. Η δικαιολογία ήταν ότι στις κινητοποιήσεις συμμετέχουν και αριστερές οργανώσεις όπως ήταν η Π.Ε.Ο. (Συνδικαλιστική ηθική!  Μιζέρια!).
• Πρόσφατα η κυβέρνηση κάλεσε την Παγκόσμια Τράπεζα, έναντι 1,5 εκατομμυρίων ευρώ, για ν’ αξιολογήσει – δήθεν – το εκπαιδευτικό σύστημα.  Πρόδηλος ο σκοπός της. Να την χρησιμοποιήσει ως άλλοθι για να πάρει τις πλέον νεοφιλελεύθερες πολιτικές αποφάσεις για την παιδεία.  Ούτω και εγένετο. Γνωρίζοντας ότι η Παγκόσμια Τράπεζα είναι ένας από τους πλέον συντηρητικούς – αντιδραστικούς οργανισμούς στον κόσμο, το Υπουργείο είχε στα χέρια του αυτό που ήθελε.  Και τώρα δηλώνει έτοιμο να πάρει – άμεσα – τα πιο σκληρά μέτρα. Η ΟΕΛΜΕΚ (βλέπε ΑΛΛΑΓΗ – Νέα Κίνηση) απούσα.  Καμιά αντίδραση.  Στο άσε και θα δούμε. Η Προοδευτική λοιδορήθηκε πλείστες φορές γιατί απαιτούσε από νωρίς δυναμική αντίδραση.  Και το χειρότερο, δήλωναν ότι έβλεπαν και «θετικά» στην έκθεσή της. Το Υπουργείο πήρε τα μηνύματα από την ΟΕΛΜΕΚ: Προχωράτε και οι εκπαιδευτικοί δεν θ’ αντιδράσουν.
• Από το ξεκίνημα της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, επί των δυο προηγούμενων διακυβερνήσεων, η ΟΕΛΜΕΚ με πρωτεργάτες τις δυο αυτές παρατάξεις, τάχθηκε στο στρατόπεδο της Αντιμεταρρύθμισης. Αντιστρατεύονταν κάθε νέο, κάθε εκσυγχρονιστικό, ορμούμενη από αντιπολιτευτική μανία, αδιαφορώντας για τις ολέθριες συνέπειες που θα έπλητταν τα ίδια τα παιδιά μας.
• Μπορούμε ν’ αναφερθούμε σε πάμπολλα παραδείγματα.  Για την παγοποίηση των προαγωγών, την παγοποίηση των μονιμοποιήσεων, για τη διαχείρηση πολλών – μικρών ή μεγάλων – συνδικαλιστικών ή εκπαιδευτικών ζητημάτων.  Παντού θα διαπιστώσουμε το μεγάλο κενό που λέγεται ΟΕΛΜΕΚ.

Μπορεί να πει κάποιος ότι, σωστά όλ’ αυτά, αλλά η βάση των εκπαιδευτικών δεν τα γνωρίζει.  Είναι κι’ αυτό δυστυχώς μέρος του προβλήματος. Ή του σχεδιασμού. Οι εκπαιδευτικοί να βρίσκονται στο σκοτάδι.  Ακόμα και τώρα.  Ρωτήστε ένα στέλεχος της Νέας Κίνησης, τι γίνεται με τις συνεργασίες.  Άγνοια.  Μπορεί κάτι να άκουσε.  Ή το πολύ να σου πει ότι δεν ρωτήθηκα, ή ότι εγώ είπα την άποψη μου αλλά….. ή ότι εγώ διαφώνησα αλλά…..  Καλά ποιος αποφάσισε;  Οι πέντε, οι τρεις, ο …….ΕΝΑΣ;  Είναι φυσικά δικαίωμά τους να πάρουν τις όποιες αποφάσεις. Εμείς τους κρίνουμε.
Παρόλ’ αυτά θα ήταν μικρόψυχο να μην τους ευχηθούμε καλή επιτυχία.  Και όχι μόνο.  Θα είμαστε εδώ για να στηρίξουμε οτιδήποτε θεωρούμε καλό για τον κλάδο και τη δημόσια εκπαίδευση. Ταυτόχρονα, με όσες δυνάμεις διαθέτουμε, θα παλεύουμε γι’ αυτά που θεωρούμε ότι προάγουν το καλώς νοούμενο συμφέρον του κλάδου μας και της εκπαίδευσης, έτσι όπως για χρόνια τώρα μας γνωρίζουν οι εκπαιδευτικοί μέσα από τους αγώνες μας.

Σωτήρης Χαραλάμπους

Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών