‘Ολοι μαζί ενάντια στα νεοφιλελεύθερα σχέδια των Τροϊκανών και των εδώ συμπορευτών τους

Η Τρόικα και η Κυβέρνηση Αναστασιάδη φαίνεται να επανέρχονται με τα γνωστά τους παιχνίδια... Πρώτα οι Τροϊκανοί ρίχνουν την «βόμβα» και μετά τρέχει η διεκδικητική κυβέρνηση να ανασκευάσει. Το αποτέλεσμα, βέβαια, πάντα το ίδιο νεοφιλελεύθερο. Το μνημόνιο είναι η μόνη οδός για γρηγορότερη έξοδο από την οικονομική κρίση και επομένως πρέπει να συμμορφωθούμε με τις υποδείξεις των δανειστών μας. Έτσι και τώρα λοιπόν. Η επικεφαλής της ομάδας του ΔΝΤ Ντέλια Βελκουλέσκου έριξε τη «βόμβα» για περαιτέρω μειώσεις μισθών στη Δημόσια Υπηρεσία, προκειμένου να επιτευχθούν οι μνημονιακοί στόχοι και ο Πρόεδρος, αφού παραδέχτηκε πως η αξίωση αυτή τέθηκε από την Τρόικα, δήλωσε θριαμβευτικά ότι η αξίωση «απορρίφθηκε έντονα και αποφασιστικά από την κυπριακή πλευρά», προσθέτοντας βέβαια την ουρά, κατά την προσφιλή τακτική του, «ενόσω παραμένουμε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας».

Η Προοδευτική καταγγέλλει τις πιο πάνω μεθοδεύσεις για περαιτέρω συρρίκνωση της μισθοδοσίας των Εκπαιδευτικών και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα και προειδοποιεί πως ενδεχόμενη υλοποίηση της πιο πάνω αξίωσης των Τροϊκανών, θα προκαλέσει σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές παρενέργειες, απρόβλεπτων διαστάσεων. Οι εκπαιδευτικοί έχουν συνεισφέρει μέχρι σήμερα πάνω από το 30% των απολαβών τους και προφανώς ο Δημόσιος Τομέας δεν μπορεί να αναχθεί άλλες περικοπές. Απτή απόδειξη της συνεισφοράς τους αποτελεί ακόμα και η πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής Οικονομικών για αποπαγοποίηση των θέσεων προαγωγής των εκπαιδευτικών και άλλων Λειτουργών του Δημοσίου, χωρίς μισθολογική ανέλιξη. Εξάλλου όπως αποδείχτηκε περίτρανα το μεγάλο πρόβλημα της Κύπρου δεν ήταν τα δημοσιοοικονομικά αλλά η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος.

Καλούμε, λοιπόν, τον εκπαιδευτικό κόσμο να παραμείνει ενωμένος και αποφασισμένος να αντισταθεί στις πιο πάνω μεθοδεύσεις. Ταυτόχρονα, καλούμε τις Συνδιακλιστικές Οργανώσεις να συμπήξουν ένα Πανσυνδικαλιστικό μέτωπο, το οποίο να αποτελέσει τροχοπέδη στα σχέδια των Τροϊκανών και των νεοφιλελεύθερων συμπορευτών τους στην Κύπρο. Τέλος, η ΟΕΛΜΕΚ θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που τις αναλογούν και με πρωτοβουλίες να κινηθεί αποφασιστικά και χωρίς προσκόμματα, όπως δυστυχώς έκανε σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν, προς την πιο πάνω κατεύθυνση.