Η
Προοδευτική Κίνηση Καθηγητών εκφράζει την έντονη ανησυχία αλλά και απογοήτευσή
της, διότι για πρώτη φορά από ίδρυσης κυπριακής δημοκρατίας αμφισβητείται ο
κοινωνικός διάλογος καθώς και ο ρόλος του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι
επιθέσεις κατά των συνδικαλιστικών οργανώσεων από ηγετικά στελέχη κυρίως των
κομμάτων ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ στοχεύουν στην ακύρωση και την απαξίωση των θεσμικών
οργάνων των εργαζομένων.
Οι εκπαιδευτικοί, όπως και οι υπόλοιποι
εργαζόμενοι δέχθηκαν να προβούν σε θυσίες αλλά και να συνδράμουν ώστε να
στηριχθεί η οικονομία ακόμα και με σημαντικές παραχωρήσεις εκ μέρους τους.
Κάποιοι όμως επιμένουν προκλητικά να προστατεύουν τον πλούτο στοχοποιώντας τους
εργαζομένους. Στην πρώτη γραμμή Αβέρωφ Νεοφύτου και Νικόλας Παπαδόπουλος μετά
των κομμάτων τους, οι οποίοι εμφανίζονται ιδιαίτερα προκλητικοί, απειλώντας ότι
θα περάσουν από τη Βουλή και νέες πρόνοιες, πιο σκληρές για τους εργαζόμενους. Είναι αυτοί οι ίδιοι οι οποίοι αρνήθηκαν να
ψηφίσουν τα νομοσχέδια της κυβέρνησης για φορολόγηση της μεγάλης ιδιοκτησίας,
της αύξησης του φόρου για τις εταιρείες κατά 1%, ενώ στο στόχαστρό τους είναι η
ΑΤΑ, η μείωση των κλιμάκων εισδοχής, οι συντάξεις, τα εφάπαξ, ο 13ος
μισθός και γενικά όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων.
Δυστυχώς, μια περιστασιακή, συντηρητική
– αντεργατική πλειοψηφία στη Βουλή, μετατράπηκε σε κυβερνώσα, με πρωτεύοντα
στόχο την απονεύρωση του συνδικαλιστικού κινήματος που αποτελεί το ανάχωμα στις
μεθοδεύσεις τους. Σ’ αυτή τη διαδικασία απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος
έπαιξαν και οι κύριοι Νίκος Αναστασιάδης και Μάριος Κάρογιαν, οι οποίοι, ενώ
δεσμεύτηκαν στις Συντεχνίες ότι η συμφωνία για εισφορές στο 2,5% θα γινόταν
σεβαστή τελικά άλλαξαν θέση…
Τις
κρίσιμες αυτές ώρες επιβάλλεται όσο ποτέ η ενότητα του ευρύτερου
συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί, διασπασμένοι οι εργαζόμενοι και το
συνδικαλιστικό κίνημα, διευκολύνουν πλέον αυτούς που μεθοδικά προσπαθούν να
περάσουν τα όποια αντιλαϊκά μέτρα και να ακυρώσουν τις κατακτήσεις του που απέκτησε
με αγώνες και θυσίες.
Θλιβερή εξαίρεση αποτελεί η ηγεσία της
ΟΕΛΜΕΚ η οποία, αντί να στρέψει την προσοχή της σ’ αυτούς που καθημερινά
καθυβρίζουν τα μέλη της και ζητούν τα βάρη της κρίσης να αναλάβουν οι εργαζόμενοι,
περί άλλων τυρβάζει. Όταν μάλιστα το Κ.Δ.Σ. στην τελευταία συνεδρία, ομόφωνα, αποφάσισε
να καταγγείλει τους Αβέρωφ Νεοφύτου και Νικόλα Παπαδόπουλο και όσων κομμάτων
αντιστρατεύονται το συνδικαλισμό και το σεβασμό στο διάλογο, η ηγεσία της
ΟΕΛΜΕΚ δεν έστειλε ποτέ την απόφαση – ανακοίνωση στα Μ.Μ.Ε. (ούτε υλοποίησε
παλαιότερη απόφαση του ΚΔΣ για δημόσια καταγγελία των κυρίων Αβέρωφ Νεοφύτου
και Νικόλα Παπαδόπουλου).
Καλούμε, τέλος, το συνδικαλιστικό
κίνημα να μείνει ενωμένο. Τους εκπαιδευτικούς να βρίσκονται σε εγρήγορση, έτσι
που να μην αφήσουμε άλλους ν’ αποφασίζουν για την τύχη και την επιβίωση των
παιδιών μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου